Никоҳ хутбаси

• 

Подробности

Бўлим: Ислом дини

Чиққан санаси: 02 Апрель 2013

(Нашр қилинган санаси)

 

 

 

Абдуллоҳ розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам бизларга никоҳда ва бошқа нарсаларда ҳожат хутбасини таълим бердилар:

«Аллоҳга ҳамд бўлсин! Биз ундан ёрдам сўраймиз ва мағфират сўраймиз. Аллоҳдан ўз нафсимиз ёмонликларидан паноҳ сўраймиз. Кимни Аллоҳ ҳидоят қилса, уни залолатга кетказувчи йўқ ва кимни залолатга кетказса, уни ҳидоят қилувчи йўқ. Шаҳодат берурманки, Аллоҳдан ўзга маъбуд йўқ. Ва шаҳодат берурманки, албатта, Муҳаммад Унинг бандаси ва Расулидир.
«Эй иймон келтирганлар, Аллоҳга ҳаққини бажо этиб тақво қилинг, фақатгина мусулмон ҳолингизда ўлурсиз».
«Ва ўзингиз У ила сўраладиганингиз Аллоҳга ва раҳмлар ҳақида тақво қилингиз. Албатта, Аллоҳ сизларни кузатиб турувчидир».
«Эй иймон келтирганлар! Аллоҳга тақво қилинглар ва тўғри гап гапиринглар, сизнинг амалларингизни солиҳ қилур ва гуноҳларингизни мағфират қилур. Ким Аллоҳга ва Унинг Расулига итоат қилса, батаҳқиқ, катта ютуққа эришибди».
Сунан эгалари ривоят қилишган.
Шарҳ: Никоҳ пайтида сўзланадиган сўз муқаддимасида ушбу хутбани ўқиш суннатдир. Шунингдек, никоҳдан бошқа муносабатларда ҳам. Бу хутба ҳамду сано, ташаҳҳуд ва тақвога чақирувчи учта ояти каримадан иборатдир.

Бани Сулаймлик бир кишидан ривоят қилинади:
«Набий соллаллоҳу алайҳи васалламга совчи қўйиб, Умома бинти Абдулмутталибни сўрадим. Бас, у Зот уни менга ташаҳҳудсиз никоҳлаб қўйдилар».
Абу Довуд ва Бухорий ривоят қилишган.
Шарҳ: Умома Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васалламнинг аммалари бўлади. Бани Сулаймлик киши Уббод ибн Шайбон розияллоҳу анҳудир. Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васалламнинг бу никоҳда хутба ўқимаганлари никоҳ пайтида хутба ўқиш суннат эканлигини билдириш учундир. Чунки у Зот соллаллоҳу алайҳи васаллам бир ишни ҳеч тарк қилмай, доимо қилсалар вожиб бўлиб қолади.

Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам ичида ташаҳҳудди йўқ ҳар бир хутба худди мараз қўлга ўхшайди», дедилар».
Термизий ривоят қилган.
Шарҳ: Хутба қилмоқчи–сўз сўзламоқчи бўлган киши бисмиллоҳ, ҳамд, саловот ва ташаҳҳуд айтмоғи, шунингдек, тақвога чақирмоғи лозим. Шу жумладан, никоҳ хутбасида ҳам.