Туғруқхонадан мактублар

• 

Подробности

Бўлим: Туғруқхонадан мактублар

Чиққан санаси: 04 Апрель 2013

(Нашр қилинган санаси)

 

 

 

Гул экурман жаҳона, гулзор ўлмағунча,
Жон чекурман жонона, дилдор ўлмағунча...
(Рустам МУСУРМОН)

Олимларнинг ҳисоб-китобларига кўра, ҳар бир сонияда ер юзида иккита гўдак ёруғ дунёга келар экан. Демак, ҳар бир сонияда икки нафар аёл оналик бахтига муяссар бўлади. Аммо уларнинг ҳар бири айни ўша лаҳзаларда қандай ҳолатларни бошидан кечирар эканлар?.. Ҳам ўта хатарли, ҳам қувончли дақиқаларда уларнинг дардига малҳам, шодлигу қайғусига шерик сирдош, ёрдамга муҳтож лаҳзаларида мадад қўлини чўзувчи мард топилармикан? Шу ҳақда ҳеч ўйлаб кўрганмизми? Ёхуд “Танаси бошқа дард билмас”, қабилида иш тутиб кетаверамизми?
“Табиб табиб эмас, бошидан ўтказган табиб”, деганларидек, туғруқхонага бир бор бўлсин иши тушган аёл минг бир хил яхши-ёмон воқеаларнинг тирик гувоҳига айланади.
Сиз азизларнинг ҳукмингизга “Туғруқхонадан мактублар” рукни остида туркум мақолалар бериб боришни ният қилдик. То ҳаёт бор экан, оқ-қора, яхши-ёмон, шодлик ва қайғу сингари қарама-қарши тушунчалар ҳам сизу биз билан ёнма-ён яшайверади. То тириклик бор экан, кимнингдир кўзлари севинч ёшларила нам бўлган дақиқаларда кимникидир изтироб ёшларини тўкишга маҳкум этилади...
Ҳукмингизга ҳавола қилажагимиз ушбу янги рукн остида ҳаётда учрайдиган ана шу хуш-нохушликларни қаламга олишни, одамларни эзгу ишларга чақириб, ёмонлик ва зулмдан қайтаришни, ўзимизга раво кўрган барча яхшиликларни атрофимиздагиларга илиниб-улашиб, ўзимизга раво кўрмаган ёмонликлардан ўзгаларни ҳам асраб-авайлашни шиор қилиб яшамоқни мақсад қилдик. Гарчи сўнгги нафасларимизни олаётган бўлсак-да, қўлимиздаги ниҳолни тупроққа қадаб, бармоқларимиз тутган бир дона гулни кимгадир ҳадя этиб кетишга ўзимизда куч топа билайлик.
Дунёни гулу чечакларга, одамлар қалбини завқу шавқ ва шодликка, бизга маъносиз тикилган нигоҳларни эса ҳайратга чулғаб яшайлик!
Лойиҳамиз сиз азизларга манзур бўлади, деган умиддамиз.

Гулбаҳор АБДУЛЛОҲ

СУЮНЧИ
(Биринчи мактуб)

Ассалому алайкум, оиламизнинг таянчи, устуни бўлган азиз ДАДАЖОНИМИЗ!
Соғ-омонмисиз? Полвонларимиз сизни зериктириб ёки ҳаётдан бездириб қўйишмадими? Иккита боланинг ўртасида қолиб, исмингиз нима эканини унутиб қўйганингизча йўқми, ишқилиб? Ҳамма яқинларимиз соғ-саломатми?
Мендан сўрасангиз, шифохона ҳаётига зўрға кўникдим. Биласиз-ку, шу пайтга қадар икки бор туғруқхонага келган бўлсам, унинг остонасидан фақат дард бошлангандан сўнггина ҳатлаб ўтганман. Аммо бу гал... Майли, туғилажак фарзандимнинг соғлиги мен учун ҳамма нарсадан муҳим!
Бугундан ўзимни анча яхши сезяпман. Ҳаш-паш дегунча ғиз этиб уч кун ўтиб кетибди. Уйда бўлганимда шу уч кун ичида эҳ-ҳе-е, озмунча юмушни бажариб ташлаган бўлармидим! Ўзиям, рўзғор, рўзғор, дея югуравериб, тинка-мадорим қуриб кетган эканми, дастлаб келган кунимдан то бугунгача ухлаб, сира уйқуга тўймайман. Палатадошларим ҳаммаси ҳайрон — бу аёл намунча уйқучи бўлмаса, деб ўйлашётгани аниқ. Аммо шаҳарлик бу таннозойимлар мен дўхтирларимнинг қийин-қистовлари билан бу ерга келтирилганимни-ю, қўйиб беришса, уйда яна қанча ишларни саранжомлаб қўйишим мумкинлигини қаёқдан ҳам билишсин! Шифохонада қиладиган бошқа ишинг бўлмаганидан кейин, ухлаб, дам олганинг афзал-да.
Бугундан зерика бошладим, шу боис қўлимга қалам олиб, сизга мактуб битишга тутиндим. Мабодо ёзувчи бўладиган бўлсам, туғруқхона ҳаёти менга “илҳом” берган, мени “машҳур ёзувчи” қилган бўлади! Нимага, дейсизми? Худонинг Ўзи асрасин-ку, бу ерда туғаётган аёлларнинг чинқириғини эшитиб, қўрқувдан юрагингиз ёрилиб ёхуд баъзи бир “профессор” шифокорларнинг қўйган “ташхис”и ҳамда гапига ишониб, қон босимингиз ошиб кетиб ёки бўлмаса, кутилмаган ҳангома туфайли кулгидан ичагингиз узилиб ўлишингиз ҳеч гап эмас! Худонинг берган куни камида битта ажабтовур томошанинг гувоҳи бўласиз. Аммо дўхтирларнинг ҳаммасиям ёмон эмас, биз беморларнинг бахтига, шукрки, илмли, тажрибали ва энг муҳими ИНСОФЛИлариям топилади.
Шифокорлар Гиппократ қасамёдини ичиб, унга содиқ ҳолда фаолият юритишга талабалик чоғларидаёқ аҳд қилишади. Аммо ВИЖДОН амрига кўра яшаган шифокорга Гиппократ қасамёдининг ҳеч ҳам кераги йўқ, деб ўйлайман. Ўшандай фидокор дўхтирларга таъзим қилгинг келади.
Тонготарда туриб олиб, қоғозни қитирлатганча сизга хат ёзиб ўтирибман. Шерикларимнинг ҳаммаси ширин уйқуда. Улардан бирини тун ярмида туғруқ бўлимига ўтказишди. Илоҳим, Ўзи оқ йўл берсин!
Мана, яна бир янги тонг отиб келмоқда. Тонгнинг отишини кузатиш қандай мароқли! Бу буюк мўъжизани ҳатто ақлсиз санаганимиз қушлар уйғоқ ҳолда шукрона қўшиқларини айтганча қарши оладилар! Қуёшнинг заррин кокилларини атрофга ёйганча бош кўтариши қанчалар мафтункор! Янги кунни соғ-омон ҳолда кутиб олиш қандай БАХТ! Буларнинг бари бизга яшаш, яшагандаям фақат гўзал яшаш лозимлигини ҳис қилдиради. Мутафаккирлардан бири “Ҳаёт ҳам масал каби, узунлиги билан эмас, балки мазмуни билан қадрли”, дея бежизга айтмаган-да.
“Инг-га! Инг-га! Инг-га-а-а!!!” дея атрофга жар солиб яна бир гўдак дунёга келди. Кўзлари юмуқ, аммо қип-қизил оғзини катта очганча чинқираётган шу мурғак жон ҲАЁТ аталмиш сўқмоқнинг паст-баландларидан чўчиб, уни кўрмаслик учун наҳот кўзларини қаттиқ юмиб олган бўлса?
“Йўқ-йўқ, ҳали олдинда БАХТ ва қувончлардан иборат узун ҳаёт йўли турибди. Ана шу узун ва машаққатли йўлда Яратган сенга фақат ва фақат яхшиликларни ҳамроҳ қилган, тақдирингни гўзал қилиб битган бўлсин! Кўзларингни дадил очиб, атрофга МУҲАББАТ билан боққин, болажон!” дея ҳайқиргим келяпти.

*   *   *

Биз билан битта палатада ётган Салимахон ҳозиргина ОНА деган буюк ва шарафли номга мушарраф бўлди. Инггалаб жар солаётган гўдак унинг фарзанди. Аёл ўзида йўқ шод, кўзларидан шукроналик ёшлари оқаётгани аниқ.
Унинг ёнидан келган ҳамширадан ҳаммасини билиб олдим — тойчоқдек ўғил туғибди.
Суюнчи беринг, дадажониси, жиянли бўлдик! Нега энди менинг жияним бўларкан, у ахир бегонанинг боласи-ку, дея ажабланяпсизми? “Бир кўрган таниш, икки кўрган билиш”, дейишган оталаримиз. Қолаверса, Одам Ато ҳамда Момо Ҳавводан тарқалган башарият бир-бирига қон-қариндош бўлмай, бегона бўлармиди?! Демак, эндигина ёруғ дунё юзини кўрган шу жажжи гўдак ҳам бизга БЕГОНА ЭМАС!

*   *   *

Кеча қўшни палатамиздаги Сабурахон исмли жувоннинг кўзи ёриганди. Тўртинчи фарзандини дунёга келтирди. Ўттиз бир ёшда бўлиб, уч ўғилнинг онаси экан. Хуллас, тўртинчи фарзанди эмасми, қиз ёки ўғил эканини билиш ҳаммага бирдек қизиқ. Турмуш ўртоғи ишда бўлгани боис, кўзи ёриган пайтда етиб келолмабди. Кечқурун келгач, эшикдан кирар-кирмас, тўрт нафар оқ халатли қиз-жувон оталари ишдан қайтганда хўрозқанд олиш илинжида югурган болакайларга ўхшаб, бараварига югуриб борибди.
Бири:
–    Суюнчи беринг, суюнчи! Хотинингизнинг кўзи ёриди! – деса, бошқаси:
–    Сизнинг йўқлигингизни ҳечам билдирмадик. Опанинг бошларида ўзимиз парвона бўлиб, нима керак бўлса, ҳаммасини муҳайё қилдик! – дермиш.
Хурсанд бўлиб кетганидан боши кўкка етаёзган ота чўнтагидан бир даста пулни чиқариб:
–    Нима туғилди, ўғилми-қизми? – дея сўрабди.
Шунда нима бўлибди, денг? Суюнчи сўраётганлар бири-иккинчисига қараб елка қисганча:
–    Ўзи нима туғилди, қизмиди ё ўғилми? – дермиш!
Ота ҳайрон, суюнчи тарқатяпти-ю, лекин боласининг қиз ёки ўғил эканини билолмай сарсон!
Кейин билсак, бошқа бўлимдагилар суюнчини илиб кетишган... Улар касбдошларининг: “Мана, сал аввал туғилган чақалоқнинг отасиям келди. Хайрият, суюнчи оладиган бўлдик!” деганини эшитишлари билан улардан илгарироқ югуриб чиқишган экан-да! “Шолининг орқасидан курмаклар сув ичибди”, дейилгани шудир балки?
Ҳа, айтганча, сизга Сабурахоннинг тўртинчисиям ўғил бўлганини айтишни унутибман. Қани энди, бир суюнчини чўзиб қўйинг-чи! Нега энди, сизга суюнчи беришим керак экан, дейсизми? Негаки, мен сизга аниқ ва ишончли маълумотлар етказяпман! Чақалоқнинг қизми-ўғиллигини айтолмай туриб, уддабурролик билан пул ундирган “тадбиркор”ларчалик бўлолмадимми? Суюнчи бермайдиган бўлсангиз, у ҳолда бундан кейин сизга бир-биридан қизиқ мактублар ҳам битмайман!

Иккинчи хатнинг ёзилиш-ёзилмаслиги суюнчининг берилиш-берилмаслигига боғлиқ.
Хайр!

КУМУШИНГИЗ