Намоз билан эрини йўлга солган хотин

• 

Подробности

Бўлим: Ҳикоялар

Чиққан санаси: 11 Февраль 2015

(Нашр қилинган санаси)

 Беш вақт намозини адо этувчи бир мусулмон хоним ичишни яхши кўрадиган бир одамга турмушга чиқди. Ҳар куни хожаси уйига ширакайф бўлиб келади. Уйига тўғри келган кун бўлмайди. -Динга ниҳоятда эътиқоди юксак бўлган мусулмон аёл, беш вақт намозларининг орқасидан хожасининг тузалиб кетишини ва ичкилик деган ёмон заққумдан халос этишини Аллоҳдан сўраб, кўз ёшларини тўкиб ёлборади. Кунлар, ойлар ўтади. Аёл ўз хожасига хизматини яхши ўтайверади. Сархуш юрадиган эр ўз хотининг хуш феълидан, хизматидан мамнун. Аммо унга бундай юриш одат бўлиб қолган. Мусулмон хотин намозларидан кейин кўз ёшларини тўкиб, эрининг яхшиликка юз буришини сўрайди. Кечалари хожасини безовта қилмаслик учун ўрнидан туриб бошқа хонага чиқиб намозини ўқиб, дуо қилади: - Аллохим! Ҳузурингда гуноҳкор қўлларимни очдим. Сенга ёлбораман. Мени авф эт, гуноҳимни кечир, ё Раббим! Сенга кўз ёши тўкиб ёлбораман. Сенинг розилигинг учун адо этадиган намозларим ва тўккан кўз ёшларим, сенга бўлган бениҳоя имоним, даргоҳи иззатингдан маъқул бўлса, сенинг розилигинг уйғун бир ибодат ва имон берса, эй улуғ Аллоҳим! Шуларнинг хотири учун шу онда ётоғида ухлаётган хожамни ҳам ислоҳ айла, тузатгин, у гуноҳ ишлардан қайтсин. Хожамга ҳидоят бер, эй Раббим! Эй Раҳмон-ва Раҳим бўлган Аллоҳим! Дуойимни қабул айлагил! Ўз одатига кўра хотин намозини ўқир экан, хожаси уйғониб қараса, ёнида хотини йўқ, ётоқхонада ҳам йўқ. Ул одам шубҳаланди. Сархушликдан боши оғриган хожа нега хотиним ёним-да йўқ, деб ўрнидан туриб уни ахтарди.
Товуш чиқармай секин уйини қараса, хотини сажда қилмоқда, кейин қўлларини дуога очиб, кўз ёшларини тўкиб Аллоҳдан сўрарди: "Эй кечиргувчи Аллоҳим, хожамни ҳам кечиргин!" Хотинининг Аллоҳ ишқида тўкаётган бу кўз ёшлари, ул одамнинг қалбида бир имон нури бўлиб порлади ва унинг ақлини ёриштирди. У бундай деб илтижо қила бошлади: - Эй, кечиргувчи улуғ Аллоҳим! Мени афв этгин! Шу ярим кечада хотиним менинг учун кўз ёшини тўкмоқда экан, мен эса унинг ҳақида ёмон хаёлларга бордим. Хотиним мени афв этишингни Сендан ёлбориб сўрар экан, мен эса гуноҳга ботиб ётибман. Бу тушми ўзи?! Эй Раббим! Мени кечир. Сўз бераман, бугундан бошлаб оилам билан биргаликда Сенга ўзимни қуллик вазифамни адо этаман. Динимиз белгиси бўлган намозни ўқийман. Оқшомлари, кечалари уйимда хотиним билан биргаликда намозимни ўқиб уйимизни нурафшон этамиз, - деб Аллоҳга сўз берди, ҳидоятга эришди. Хожасининг бу ҳолини кўгандан кейин яхши феъл-атворли, том маънода мусулмон тарбияси билан вояга етган ёш хоним севинч кўз ёшларини тўкиб, эрининг бўйнидан қучиб шод бўлди ва: - Ё Раббий! Сенга мингларча, юз мингларча шукрлар бўлсин! Хожамни ҳидоятга еткардинг. Намозларимни, дуоларимни қабул этдинг. Сенга мингларча шукрлар бўлсин, Аллоҳим, - деб севинч кўз ёшлари билан Аллоҳга ҳамд ва шукроналар айтди.

Изоҳ ва ўгит

Мусулмон қардошим! Дадаларимиз "намоз, ўқигин" деганлар, Албатта намоз ўқи! Аллоҳнинг лутфига муяссар бўлган мусулмон хоним уйининг саодатини таъмин этгани шундандир.
Аллохдан ҳузур-ҳаловат кетаб, хожасининг ибодат қилиши билан ул ҳузур-ҳаловатга етишгандир. Мусулмон одам учун энг буюк тасалли манбаи, энг буюк умид хазинаси унинг динидир, Аллоҳи ва Пайғамбаридир.
Ҳузурсиз кўнгулларга ҳузур, умидсиз инсонларга умид берувчи диндир. Бир онда бутун борлигини маҳв этган мусибатга дучор бўлган бир кимсага ким умид туйғусини бера олади? Албатта дин бу умидни бера олади. Инсонларга фақат Аллоҳ-ёрдам бера олади. Ушбу мусулмон хоним хам ёрдамни фақат Аллоҳдан истагандир. Аллоҳ унга ёрдам берди. Ўрнак бўлмиш бу ислом аёли хам ўзининг саодатини таъминлади, ҳам хожасининг ҳидоятга муяссар бўлишига ёрдам берди, хожасини маънавий юксалтирди. Уни жаҳаннам алангасидан сақлаб қолди. Бундай аёллар билан барча мусулмонлар фахрлансалар бўлади. Омин! Ислом тарихида хожасини тарбия қилган, эрини ҳидоятга етиштирган аёлларнинг мавқеи жуда баланддир. Бу бахтиёр ислом оталари, бу муҳтарам ислом аёллари баъзиларининг ўрнак бўларли ҳаётий хикояларини ушбу китобда ўқийсиз.
Оқила ислом аёли динини, имонини керакли гўзал шаклда ўрганганидан сўнгра ўша билганларининг нури ёруғида хизмат қилишга, унинг кўнглини олишга, фатҳ этишга ғайрат кўрсатиши ўзининг манфаатида эканлигини жуда яхши билади. Унинг учун қўлидан келган ишни қилади ва ўрнак бўлгудай бир ислом аёли бўлади.